ଗାଆଁକୁ କାହିଁକି ଆଇଲ

 *ଗାଆଁ ଗଣ୍ଡା ଭୁଲି ସବୁଦିନ ପାଇଁ*

*ତୁମେତ ବିଦେଶେ ରହିଲ*

*ଭିଟାମାଟି ଛାଡି ବିଦେଶରେ ତୁମେ*

*ବଡ଼ ବଡ଼ କୋଠା ଗଢିଲ*

*ନଈକୂଳିଆ ସେ ପବନକୁ ଭୁଲି*

*ଏସିରେ ସର୍ବଦା ରହିଲ* 

*କରୋନା ଭୟରେ ବଞ୍ଚିବା ପାଇଁକି*

*ଗାଆଁକୁ କାହିଁକି ଆଇଲ ।।*

*ଭୁଲିଗଲ ତୁମେ ବାପାମାଆ କଥା*

*ଜାଗାବାଡ଼ି ସବୁ ବିକିଲ*

*ତୁମ ଖୁସି ପାଇଁ ସବୁତ କରିଲ*

*ସେମାନଙ୍କ କଥା ଭୁଲିଲ*

*ପିତାମାତା ପ୍ରତି ଦୟା ଦେଖେଇକି*

*କୁଡ଼ିଆ ଖଣ୍ଡିଏ ଛାଡିଲ*

*ହେଲେ ସେଇଠାରେ ରହିବା ପାଇଁକି*

*ଗାଆଁକୁ କାହିଁକି ଆଇଲ ।।*

*ଗାଆଁ ଲୋକଙ୍କୁତ ଖାତିରି କଲନି*

*ବଡ଼ବାବୁ ତୁମେ ହୋଇଲ*

*ସେମାନେ ପଦିଏ କଥା* *କହିଦେଲା*

*ମଳିମୁଣ୍ଡିଆ ଯେ କହିଲ*

*କେଉଁଠାରୁ ବଢି ମଣିଷ ହୋଇଛ*

*ସେକଥାକୁ ତୁମେ ଭୁଲିଲ*

*ହେଲେ ଆଜି ପ୍ରାଣ ବଞ୍ଚେଇବା ପାଇଁ*

*ଗାଆଁକୁ କାହିଁକି ଆଇଲ ।।*

*ଧୋତି ପଞ୍ଜାବୀକୁ ଭୁଲିଗଲ ତୁମେ*

*କଟା ଫଟା ଜିନ୍ସ ନାଇଲ*

*ଦଣ୍ଡବତ କଥା ଭୁଲିଯାଇ ତୁମେ*

*ହ୍ୟାଲୋ ହାଏ ବୋଲି କହିଲ*

*ଗାଆଁ ଲୋକ ସବୁ* *ପୁରୁଣାକାଳିଆ*

*ତୁମେତ ମଡ଼ର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଲ*

*ହେଲେ ଆଜି ତୁମେ ବାଉଳା ହୋଇକି*

*ଗାଆଁକୁ କାହିଁକି ଧାଇଁଲ ।।*

*ବିନା ଆମିଷରେ ରୁଚେନା ତୁମକୁ*

*ମଟନ ଚିକେନ୍ ଖାଇଲ*

*କରୋନାଟା ଯେବେ ଲମ୍ଫ ଦେଲା ଆସି*

*ଶୁଦ୍ଧ ନିରାମିଷ ହୋଇଲ*

*ଗାଆଁ ପରିବେଶ ଭୁଲିଯାଇ ତୁମେ*

*ସହରକୁ ଭଲ ପାଇଲ*

*ସେହି ସହରକୁ ଶତ୍ରୁ ଭାବି ଏବେ*

*ଗାଆଁକୁ କାହିଁକି ଆଇଲ ।।*

      **ଅକ୍ଷୟ ସାହୁ**