ସ୍ମୃତି

 

ଅଜଣାତେ କେବେ ମନ ଆକାଶରେ

ସାଜିଲା ପୁନେଇ ଜହ୍ନ

ଚିରଦିନ ପାଇ ରହିଗଲ ତୁମେ

ପାଲଟି ସ୍ମୃତିର ଚିନ୍ହ ।

ଆସିଯାଉ କେବେ ସ୍ୱପ୍ନ ସବାରୀରେ

ନିଦ ମୋର ଭାଙ୍ଗିବାକୁ

ସ୍ମୃତିର ସହରେ ଛାଡି ଦେଇଯାଉ

ରାତି ରାତି ଜଳିବାକୁ ।

ଭାବନାର ଦୋଳି ଦୋଳାୟିତ ହୁଏ

ତୁମ କଥା ଭାବି ଭାବି

ପଲକ କାଗଜ ଆଙ୍କୁଥାଏ ବସି

ତୁମରି ଅଭୁଲା ଛବି ।

ପ୍ରେମ ଦରିଆରେ ନାଉରି ସାଜିଛି

ତୁମକୁ ପାଇବ ପାଇଁ

କଳ୍ପନା ଜୁଆର ଉତ୍ଥାନ ପତନେ

ପାରେନା ତୁମକୁ ଛୁଇଁ ।

ମରୁଭୂମି ହୁଏ ହୃଦୟ ସହର

ତୁମ ବିହୁନରେ ପ୍ରିୟା

ସ୍ମଶାନରେ ଜଳେ ସ୍ମୃତି ବହ୍ନି ହୋଇ

ସନ୍ଦେହୀ ମନର ଧୂଆଁ ।