ସୃଷ୍ଟି ବିଲୟ ଯୁଗେ ଯୁଗେ ନାରୀ
ନୁହନ୍ତି ସେ ଧର୍ଯ୍ୟ ହରା
ପ୍ରେମର ପିୟୁଷ ପୁରୁଷକୁ ଦେଇ
ସାଜିଥାନ୍ତି ବସୁନ୍ଧରା ||
ଶକ୍ତି ମୁକ୍ତି ଭକ୍ତି ଦେଇ ମନ ଜିଣି
ଦାନବୀ ମାନବୀ ଦେବୀ
ଭଗିନି ଜନନୀ ଜାୟା ରୂପରେ
ପୁରୁଷଙ୍କର ସେ ଦାବୀ ||
ମଙ୍ଗଳ କାରିଣୀ ସେନେହ ଦାୟିନୀ
ସୃଷ୍ଟିର ଆଦ୍ୟ ବିନ୍ଦୁ
ବୋହୁଟିଏ ସାଜି ଦିଶଇ ଯେମିତି
ପୂର୍ଣ୍ଣିମାର ସତେ ଇନ୍ଦୁ ||
ଚରଣ ତାଙ୍କରି ପୂଜା ଅର୍ଚ୍ଚନାରେ
ବଧାଉଛୁ ମାଆ ପରି
ସତ୍ୟ ତ୍ରେତୟା ଦ୍ଵାପର ଯୁଗରେ
କଳିରବି ଏଇ ନାରୀ ||
ନୁହଁନ୍ତି ସହଜ ମନେ ରଖି ଲାଜ
ରଖିଥାନ୍ତି ପରମ୍ପରା
ରଚିଛି ଜଗତ ସବୁଠି ତା ହାତ
ସଂସ୍କୃତିର ଐକ୍ୟ ଧାରା ||
©®ଅକ୍ଷୟ ସାହୁ
©®ମନୋଜ ନାହାକ
